Ostatni mój wpis dotyczył wizyt architekta na budowie i nadzorowania realizacji projektu. A gdyby tak nieco zamienić role? Gdyby to klient wespół ze swoim architektem dom budowali? Myślicie, że wyszłoby coś z tego dobrego? To możliwe chyba tylko tam, gdzie wszystko jest postawione do góry nogami. Zapraszam kolejny raz do Australii.
Dwóch panów, Matija Bevk i Vasa J. Perović, tworzy słoweńskie biuro Bevk Perović arhitekti. To także jedna z moich ulubionych pracowni, którą od lat śledzę. I choć gratuluję im większych tematów, to przyznam, że szczerze żałuję, że dzięki temu już tak rzadko zajmują się domami. Ostatnio w ogóle jakaś cisza na stronie… Mógłbym opisać każdy z ich domów (i kto wie, może kiedyś to zrobię), ale dziś postanowiłem wybrać chyba najskromniejszy, weekendowy house R. z 2008 roku.
Czy coś mi się nie pomyliło? 20 sierpnia? Ano nie pomyliło. Rozpoczyna się nowy rok mojego blogowania. Tak, tak – ten blog ma już okrągły rok. Z tej okazji bardzo Wam dziękuję: zaglądającym, czytającym, komentującym, udostępniającym, w końcu i wszystkim wspierającym.
Zdaje sobie sprawę, że to tylko roczek i to dopiero początek. Dużo jeszcze przed nami, mam nadzieję!
Przy ostatnim wpisie kilka osób zwróciło uwagę na brak okien, więc dziś dla kontrastu dom z samych okien… Plus dach i kupa kamieni.
Suppose Design Office jest jedną z moich ulubionych pracowni projektujących domy. Każdą ich nową realizację oglądam z wielkim zaciekawieniem: co też tym razem wymyślili?
Gdyby Edward Miszczak robił programy o architekturze, to ten dom na pewno pojawiłby się w serii :). Zapraszam do dalekiego Wietnamu.
Dziś zabieram Was niedaleko, za naszą południową granicę, do Słowacji. Tam nieopodal starego rzymskokatolickiego kościoła w 2011 roku powstał skromny (na pierwszy rzut oka), parterowy dom.
Kolejny raz o Tychach. Tym razem o sztuce. Nie tej zamkniętej w muzeum, a tej towarzyszącej mieszkańcom na co dzień. A więc o pomnikach czy mozaikach na budynkach, no i o tajemniczych, absolutnie abstrakcyjnych rzeźbach plenerowych, na które na pewno każdy tyszanin się natknął.
Buckinghamshire. Rodzina Rotschildów. Wyższe sfery. To zobowiązuje.
Zapewne kojarzycie krajobrazy wiejskiej Anglii. Odrealnione, baśniowe, romantyczne, ale nigdy słodkie i bajkowe. Gdyby ktoś kręcił uwspółcześnioną wersję przygód Heathcliffa, ten kamienny dom by się chyba nadał…
Czy ludowa architektura może być dziś atrakcyjna nie tylko z powodów historyczno-sentymentalnych? Czy może istnieć jako żywa, normalnie użytkowana, a nie zamknięta w skansenach?Zapraszam do Słowenii!
Lubicie słoneczniki? Moja żona bardzo, dostawać oczywiście. Takiego niestety podarować jej nie mogę, przynajmniej na razie…
1. czerwca. Na prezent już dziś za późno, ale przecież okazji nigdy nie brakuje :).
Jedna jedyna tego typu pozycja na rynku. Książka o współczesnej architekturze dla dzieci. I to jaka!
Bywają domy kompletnie niepowtarzalne. Niektórzy powiedzieliby nawet: dziwadła. Mam nadzieję, że aż tak skrajnych odczuć mieć nie będziecie. Zabieram Was do szwajcarskiego Vals, aby dobrze poznać takie oto cudo:
Kontynuujemy serię domów zaprojektowanych przez najlepszych współczesnych architektów. I kolejny laureat nagrody Pritzkera (najważniejszej w naszej branży) – Shigeru Ban otrzymał ją w 2014 roku. Z kolei prezentowany dziś dom powstał już 20 lat temu – w 1995 roku.
Dziś pozycja lokalna. Dla wszystkich mieszkańców Tychów i czujących się z tym miastem związanymi. Czyli dla wielu moich przyjaciół i znajomych.
Tychy to moje miasto. To tu się urodziłem, wychowałem i mieszkałem prawie całe moje życie. To tu powstają też najważniejsze projekty realizowane przez moją pracownię. Od roku mieszkam w Mikołowie, ale to wciąż Tychy są tym „moim” miastem. Miastem, które ukształtowało mnie również pod względem estetycznym.
Niemiecki architekt Jurgen Mayer H. znany jest z budowli o bardzo oryginalnej geometrii. Czasem takiej rodem ze Startreka. Ja szczególnie uwielbiam jego niesamowity, niepowtarzalny, nie mający żadnego odpowiednika Metropol Parasol w Sewilli. Mógłbym pewnie o nim opowiadać do znudzenia… No ale na blogu opisuję tylko domy. Na szczęście i ich Jurgen kilka popełnił. Usiądźcie wygodnie ;).
Tadaaaammm:
Mówiłem… Continue reading
Historyczne formy, tradycyjne materiały, a dom na wskroś współczesny. Tak to się robi w Danii!
W ostatni piątek odbyła się gala finałowa VIII edycji konkursu „Życie w architekturze”. Bez większego zaskoczenia Grand Prix – Nagroda Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej dla Najlepszego Obiektu Architektury w Polsce w latach 2013-2014 powędrowała do autorów i inwestora Filharmonii im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie. Niestety na żywo nie widziałem (i żałuję), więc opisywał jej specjalnie nie będę, choć podoba mi się bardzo. Kto jeszcze nie widział choćby na zdjęciach, to niech zaraz odpala wujka googla. Wręczono także kilka nagród w różnych kategoriach. Warto zobaczyć co w naszej architekturze piszczy, więc w tym celu odsyłam na stronę organizatora.
Laureaci VIII edycji konkursu Życie w Architekturze. Fot. Kalbar (zdjęcie ze strony organizatora)
Nieznośna dla mnie i chyba większości architektów jakich znam 🙂
Ten niewielki domek (160m2) został zaprojektowany przez pracownię holenderskiego architekta Theo Reitsema dla pary 50-latków, których dorosłe dzieci już się wyprowadziły.
© 2024 RS_blog
Theme by Anders Noren — Up ↑
Najnowsze komentarze