Zakręcony świat. UN Studio: villa NM. (#13)

Dzisiejszy dom to już klasyka w świecie najnowszej architektury. I dziś pewnie bardziej ucieszą się architekci, bo gdzież tam takie domy zwykłym ludziom budować… Tym razem na duże ilości lajków więc nie liczę :). Myślę, że warto jednak poznać domy reprezentujące najbardziej aktualne globalne trendy w architekturze.

Prowadzone przez Bena van Berkela i Caroline Bos holenderskie UN Studio jest jedną z najbardziej kreatywnych firm architektonicznych na świecie. Są jednymi z prekursorów architektury generatywnej, wykorzystującej do tworzenia formy algorytmy obliczeniowe. Zazwyczaj budują w zupełnie innej skali – głównie obiekty użyteczności publicznej. O dziwo, od czasu do czasu zdarza im się też projektować domy. Zawsze nieoczywiste…

Villa NM powstała w 2007 roku w Stanach Zjednoczonych, dwie godziny jazdy od NYC. Geometria jest dość trudna do opisania:

Ściany płynnie zamieniają się w podłogi i stropy, różne poziomy wewnątrz łączą się także w płynny sposób. Nie ma tu jednak przypadku! UN Studio bardzo często w swoich pracach zajmują się nieskończonością, a wstęga Möbiusa jest  ich ulubioną powierzchnią geometryczną. Nie każdy ją zna, choć banalnie łatwo ją zrobić, więc pozwólcie, że przypomnę (za Wikipedią):

Wstęga Möbiusa – dwuwymiarowa zwarta rozmaitość topologiczna istniejąca w przestrzeni trójwymiarowej, którą można uzyskać sklejając taśmę końcami przy odwróceniu jednego z końców o kąt 180°. Jej najważniejszą cechą jest to, że ma tylko jedną stronę (jest tzw. powierzchnią jednostronną). Posiada również tylko jedną krawędź – „sklejenie” tej krawędzi (niemożliwe w przestrzeni trójwymiarowej) daje butelkę Kleina. Opisana przez niemieckiego matematyka Augusta Möbiusa i Johanna Benedicta Listinga w 1858 roku.

Przykład wstęgi Möbiusa to prostokątny pasek papieru, skręcony o 180 stopni, a następnie sklejony końcami. Opisywany jest jako przykład powierzchni jednostronnej.

Prawda, że jest coś na rzeczy?

Dla kontrastu z bryłą, wnętrza są jednorodnie białe. Dzięki przeszkleniom od podłóg do sufitu wnętrze otwiera się na piękną zadrzewioną działkę:

Ekipy pewnie długo szukali 🙂

Niestety właściciele domu nie nacieszyli się nim długo, w 2008 roku willa kompletnie spłonęła.

A szkoda, bo dla mnie była ona najlepszym manifestem odnoszącym się do projektowania domów od czasu słynnego Farnsworth House  Miesa van der Rohe.